...

Μετράω λάθη

Μετράω την δυστυχία των άλλων - η δικιά μου φοροαπαλάσσεται

Τα χρόνια...

Τα χρόνια και τα χιόνια. Σαν αστείο.

Ξαφνικά κρυώνω...

Τα μεγάλα μου πάθη τα βρήκα κρυμμένα στις γωνίες των δρόμων.

Απροειδοποίητα πάθη.

Αναμενόμενα λάθη.

Το τώρα το δικό μου θυμάται το πριν και δεν περιμένει το μετά.

Άδικο, θα πεις.

Πες ό,τι θες , μόνο μη με λυπηθείς.

Άσε μου το δικαίωμα να καθυστερώ τις ομοιοκαταληξίες.

Να μη μετράω στίχους , συλλαβές και συναισθήματα...Αξίες σαν αυτές της μουσικής...

Ν' αφήνω αποσιωπητικά στο πέρασμα μου..

Όπως κάνουν μόνο τα παιδιά...

Με παίζεις ;