Αδικώ

Αδικώ. Τη ζωή. Τους ανθρώπους. Αδικώ τους συγγενείς. Τους φίλους και γνωστούς. Τον εαυτό μου. Αδικώ το παρελθόν. Το παρόν. Το μέλλον μου το αδικώ. Αδικώ τα λάθη , αδικώ τα σωστά. Αδικώ τη γραμματική και το συντακτικό μου. Αδικώ τον εγκέφαλο μου. Την καρδιά μου την αδικώ. Αδικώ. Αδικώ τη μουσική. Αδικώ το πέρασμα . Το κάθε πέρασμα. Αδικώ τους δρόμους. Είμαι άδικος. Άδικος. Αδικώ τα παδιά που παίζουν στους δρόμους. Τις καφετέριες με τον απαραίτητο θόρυβο. Τα φαστ σουντ και τις παιδικές χαρές. Αδικώ τον έρωτα. Την συνύπαρξη την αδικώ. Αδικώ τη δουλειά. Αδικώ τις λέξεις και τις έξης. Αδικώ τα σχήματα και τα προσχήματα. Αδικώ το φως, αδικώ το σκοτάδι..Αδικώ τα φεγγάρια με τις νύχτες τους..Αδικώ τον ήλιο κάθε στιγμή. Αδικώ τις λαικές αγορές. Αδικώ εσένα και μένα. Μας αδικώ. Με αδικώ. Αδικία. Αδικία.Αδικία.Αδικία...