Ρο

ΡΟ

Μιά ιστορία
Δέκα είχε ρο
-Όπως κι αν την πώ-
Για τη Ριρί και το Ρορό

Παιδιά σαν ήταν
Στο νησί της Ρω
Ήταν και τα δυό
Ανίκανα να πουν το ρο

Ξεμυαλιστήκαν
Δίπλα στο νερό
Το κουτσομπολιό
Στον άνεμο σαν το φτερό

Δεν τ’ αρνηθήκαν
Κάναν ιερό
Γάμο φορετό
Ριρί να φοβήται Ρορό

Σεντόνι βγάλαν
Σάλτσα πουμαρό
Κάναν κι ενα γιό
Στη βάφτιση τον είπαν Ρο

Χρόνια περάσαν
Δώδεκα θαρρώ
Έψην’ η Ριρί
Φαϊ του Ρο και του Ρορό

Μαχαίρι πήρε
Χάδι κοφτερό
Έσφαξ’ η Ριρί
Το γιό της Ρο και το Ρορό

Δυό φράσεις είπε
-Και δεν απορώ-
«Άλλο δεν μπορώ»
«Χριστούλη μου λέω το ρο»

Λεωνίδας μαράκης

* Ευχαριστώ τη Δήμητρα Γαλάνη για την ιδέα να το διαβάσει η Σοφία και φυσικά τη Σοφία Φιλιππίδου για την ανάγνωση