Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Απο το ημερολόγιο του Ριχάρδου Φόρεστ

Αφιερωμένο στην Ερρίνα ...




Δεν θέλω να βλέπω φωτογραφίες μου.
Πνίγομαι.
Μοιάζω πολύ μ εμένα στις φωτογραφίες μου.
Είμαι σαν να είμαι εγώ.
Σαν να είμαι εγώ ο καθρέφτης του εαυτού μου.
Πόσο να το αντέξω αυτό
Δεν πρέπει να σκέφτομαι
Γι αυτό και τις έσκισα όλες
Πουθενά δεν θα βρει ποτέ κανείς μια φωτογραφία μου
Σαν να μην υπήρξα.
Θέλω να περάσω από τη ζωή σαν αέρας

Φοβάμαι
Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι τι θα γίνει αφού πεθάνω
Δεν εννοώ τι θα συμβεί σε εμένα
Εμένα θα με φάνε τα σκουλήκια μ αυτό έχω συμβιβαστεί.
Φοβάμαι ότι όλοι αυτοί οι μαλάκες που με γνώρισαν σ αυτή τη ζωή θα φτιάξουν ένα γκρουπ στο facebook με το όνομα μου.
Καλό ταξίδι Richard Forrest.
Κι αν κάποιος έχει κάποια φωτογραφία μου στο σπίτι του από παλιά;
Θα είμαι στην αιωνιότητα μέσα στο facebook .
Αυτό φοβάμαι.
Φοβάμαι λίγο βέβαια γιατί πιθανολογώ ότι όταν πεθάνω θα πάψω να φοβάμαι.
Δεν θα προλαβαίνω ακριβώς.
Αυτό είναι που με ηρεμεί.
Αλλά μέχρι να πεθάνω θα φοβάμαι.
Φυσικά δεν φοβάμαι τον θάνατο

Ladose το πρωί 60 mg να ξεκινήσει η μέρα καλά.
Διαβάζω τα ζώδια.
Είμαι ιχθύες.
Το τελευταίο ζώδιο.
Πάντα δύσκολα τα μελλούμενα, τι να πεις.
Δεν το βάζω όμως κάτω.
Ο γιατρός είπε η κατάθλιψη θα υποχωρήσει.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι δεν πάσχω από κατάθλιψη
Απλά έχω παραισθήσεις.
Γυναίκες και γάτες μέσα στο σπίτι μου.
Στην κρεβατοκάμαρα μου
Με τις γυναίκες πιάνω κουβέντα
Ευτυχώς όχι με τις γάτες.

Σεξ υπάρχει πολύ στη ζωή μου.
Τις νύχτες και πάντα στα κρυφά
Άγριο σεξ
Αλλά κάνω σαν να μην υπάρχει σεξ στη ζωή μου
Θέλω να είμαι ένας άνθρωπος του πνεύματος γι αυτό και τις ημέρες διαβάζω.
Μαρκήσιο Ντε Σαντ .
Διαβάζω όμως και διάφορα άρθρα στο ιντερνετ. Άσχετα. Άρθρα για το ευρωπαικό κοινοβούλιο . Άρθρα για τις συνήθειες του Ομπάμα . Πώς βγάζει βόλτα το σκύλο του.
Διαβάζω για χαμένα ποιήματα που ήρθαν στο φως ξαφνικά.
Κάνω δίαιτα. Πρέπει να κάνω δίαιτα , αν θέλω να με κάνει παρέα ο κόσμος
Δεν νιώθω καταπιεσμένος. Το μόνο πρόβλημα στη ζωή μου είναι οι παραισθήσεις.
Και η ανεργία.
Σπούδασα αλλά είναι σαν να μην σπούδασα
Θέλω να ξεχάσω τα πάντα για τις σπουδές μου
Θέλω να είμαι άγραφο χαρτί πια
Δεν έχει νόημα
Νόημα

Ώρες ώρες ακούω και μουσική. Ανάλογα. Πάντα όμως μπαλάντες. Όταν ήμουν μικρός ήμουν πανκιό. Πάνε αυτά.
Και οι σφαίρες χτυπούσαν το χιόνι..
Διάφορες φράσεις προτάσεις λέξεις επαναλαμβάνονται στο κεφάλι μου συνέχεια.
Σαν να θέλω να τις πω αλλά δεν τις λέω.
Κάποιες τις διάβασα κάπου
Κάποιες τις άκουσα στην τηλεόραση
Κάποιες άλλες δεν ξέρω από πού έρχονται.
Κι αυτό μπορεί να κρατήσει μέρες μήνες
Και οι σφαίρες χτυπούσαν το χιόνι

Η Μέρυλ Στριπ διδάσκει βιολί στην τηλεόραση.
Η Μέρυλ στριπ περπατάει όμορφα
Δεν έχει καθόλου βάρος αυτή η γυναίκα
Πάω να γράψω κάτι στον υπολογιστή αλλά μου κολλάει το enter.
Τόσα κουμπιά το enter βρήκε να χαλάσει;
Θα έγραφα ένα στιχάκι.
Μ αρέσει να γράφω στιχάκια αλλά μ αρέσει να τα σβήνω μόλις τα γράφω
Τα στιχάκια δεν είναι για να μένουν.
Μετά διαβάζονται και όλοι σε καταλαβαίνουν
Όλοι γνωρίζονται μαζί σου.
Με το έτσι θέλω.
Η Μέρυλ Στριπ στην ταινία λέγεται Ρομπέρτα
Ξαφνικά θέλω να μάθω βιολί



Picture by Maria Daskalaki

4 σχόλια:

  1. Σ'ευχαριστώ..απλά.. (Ερρίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ τώρα γιατί θέλω να κλάψω;
    (και την αναφορά στην ταινία τι την ήθελες, λεωνίδα μου, τι την ήθελες; πλάνταξα χτες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. (η φωτογραφος σου είμαι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. :) Όποιος δεν έχει δει αυτήν την ταινία, πραγματικά χάνει..Δεν θέλω να κλαίς !

    ΑπάντησηΔιαγραφή